Het mannetje (vrouwtje) in de hersenen
Deze smurf trekt vrij goed op de Homunculus van Penfield
Deze homunculus is het mannetje in de hersenen. Er is er ééntje voor de voelzenuwen en ééntjs voor de beweegzenuwen. Het zijn de kernen van de zenuwvezels in de hersenen die verbonden zijn met andere plaatsten in het lichaam.
Daar waar er erg veel zenuwuiteinden eindigen, bijvoorbeeld de tong, is de homunculus groter.
De homunculus heeft mokers van een handen, een groot hoofd, enorme lippen en en zeer grote tong en relatief grote genitalia.
De binnenspiegel
Wanneer je het volwassen menselijke lichaam waarneemt met je ogen dan kijk je in de buitenspiegel. Het hoofd en de handen zijn naar verhouding niet zo groot.
Voor je gevoels-en bewegingszintuig is de binnenspiegel erg belangrijk. De bewegingen van de handen, het gelaat, de mond en de tong zijn belangrijker dan de bewegingen met de grotere lichaamsdelen!
Samenwerking tussen voelen en bewegen geeft rust in de hersenen
Wandelen, sporten en doorvoeld bewegen zijn belangrijk om rust in de hersenen te brengen. Het werkt minstens zo goed als antidepressiva tegen depressiviteit!
De fijne bewegingen met de handen en gymnastiek voor mond en tong hebben dit effect ook, en wellicht nog méér. Ze zijn immers verbonden met de werking van de sociale nervus vagus, die voor moeiteloosheid en plezier in het bewegen zorgt.
Als reactie op je laatste paragraaf blijkt alweer dat zingen, en zelfs gewoon praten absolute "feel-good"-makers zijn ... en voor mezelf : spelen op mijn blaasinstrument ( clarinet ) een topper daarvoor ( gezien de vereiste accurate mond- en vingerbewegingen ). Merci Herlinde
BeantwoordenVerwijderen