Verzamelbaarheid: de toetssteen voor sensuele en seksuele veerkracht
Verzameling: de weg naar levenslust
Het mechanisme dat dit mogelijk maakt heet “verzameling”. Het is een term die door paardentrainers wordt gebruikt.
Paarden die een goede training hebben gekregen zijn goed verzamelbaar.
De training met de trainer begint met de opbouw van een goede communicatie. Lichaamstaal is hierbij essentieel.
Vanuit verbinding met de trainer en het herhalen van communicatie en versoepeling leert het paard om zijn bekken te kantelen. Tegelijkertijd verplaatst het zijn gewicht naar de achterbenen.
Zo ontwikkelt het paard de verende draagkracht om een ruiter te dragen.
De verzamelbaarheid van de trainer en ruiter hebben een invloed op de verzameling van het paard waarmee ze werken en omgekeerd.
Een paard in authentieke verzameling, beweegt verend en mooi, kan het hoofd koel houden en beleeft plezier aan het leven.
Een goed
verzamelbaar paard wordt zelden ziek.
Hoe beter getraind, hoe fijner het leven voor je wordt:
Bij de ontwikkeling van sensuele veerkracht wordt gewerkt aan de ontwikkeling van communicatie. Dit is een onderdeel van verzamelbaarheid.
Het is de bedoeling
dat tijdens de ontwikkeling van veerkracht het zwaartepunt daalt wat ook de
verzamelbaarheid doet toenemen.
Op weg naar meer verzamelbaarheid, neemt de kwaliteit van het waarnemen van geur, klank, je eigen stem, ritme, en de bewegingen die je met je lichaam voelt, toe.
Je uitspraak, ademtechniek en charme verbeteren. De
vering op je wervelzuil en je ledematen laat je genieten van de levensstroom.
Door de toename van feelgood stoffen zoals serotonine,
oxytocine, dopamine en endorfines, verbeteren je lichaamsritmes, je aandacht-en
leervermogen en je improvisatievermogen.
Dan smaakt het leven goed en is er een gezond libido.
De expressiviteit van je gelaat en je stem nemen toe door de
meer geoptimaliseerde houding, wat het immuunsysteem en je spijsvertering meer in
evenwicht brengt.
Uiteenvallen en je sensuele en seksuele energie verliezen:
Mensen die het zwaartepunt van hun bovenlichaam plaatsen voor hun voeten, verliezen balans.
Dit maakt de interne beweging van strottenhoofd en middenrif moeilijk en verhoogt de spanning rond de wervelzuil.
Dit is erg duidelijk bij mensen die lijden aan Parkinsonisme, burn-out en depressiviteit.
In plaats van hun zintuigen te verzamelen vallen ze uiteen.
Een hoge adem, verminderde expressiviteit en een verstoorde functie van emotionele, sociale en fysieke herstelmechanismen zijn het gevolg.
Hun stressbestendigheid en levenslust worden aangetast.
Reacties
Een reactie posten