Bewegingsplezier de tegenpool van bewegingsangst

Bewegingsplezier

Weinig mensen kennen het begrip "Default Brain Mode". Het is de gouden standaard voor het functioneren van je hersenen. Het ontstaat wanneer je zenuwcellen veel samenhangende verbindingen maken. Dit doen je zenuwcellen wanneer ze je bewegingszintuig inzetten. 

Vanuit je bindweefsel, pezen en spieren vertrekken voelzenuwen naar je centrale zenuwstelsel (hersenen en ruggenmerg). Deze voelzenuwen helpen je om met meer precisie en ontspanning te bewegen. In combinatie met je bewegingszenuwen zijn ze ook de bron voor bewegingsplezier. Ook passieve bewegingen, wanneer je door de buitenwereld bewogen wordt, kunnen bewegingsplezier geven, wanneer je de kunst verstaat om te ontspannen.

Bevorderend voor bewegingsplezier 

Bewegingsplezier ga je maar ervaren als je daarin bent geoefend. Dit leerproces start na je geboorte. Een goede opvoeding en gezonde levensloop zorgen er normaal gezien voor dat je plezier beleeft aan de bewegingen die je met je lichaam maakt. Hierbij spelen de grote maar zeker ook met de kleine spiertjes van je gelaat, mond, keel en handen een rol. Deze samen met de bekkenbodem bevatten immers erg veel voelzenuwen.

Bewegingsplezier wordt bevorderd door speels en ritmisch te bewegen of bewogen te worden al dan niet op muziek.

Voorwaarde is de aanwezigheid van een sociaal veiligheidsgevoel, dit laatste heet neuroceptie. Een fijn neuroceptief gevoel wordt opgewekt wanneer mensen samenhorig worden.

 Emergent

Bewegingsplezier en bewegingsangst zijn emergent. Ze zijn het gevolg van een leerproces. Mensen die leren bewegen in een sociaal veilige omgeving ontwikkelen gemakkelijker de ervaring van plezier.

Bewegingsplezier is een uiting van veerkracht (rode curve) het duikt op voorbij de knik in de curve. Op zijn beurt is bewegingsangst de spiegel van bewegingsplezier bij de aanwezigheid van chronische stress.

Het niemandsland tussen de 2 knikjes : onmerkbaar bewegingsplezier en matige bewegingsangst. In onze samenleving zijn er erg veel mensen die in deze zone functioneren. Ze missen echter een erg belangrijk aspect van levenslust: plezier maken en zo "fluitend door het leven gaan".

Bevorderend voor bewegingsangst

In een situatie van chronische stress is er geen plezierige samenhorigheid maar spanning.

Dit gebeurt wanneer mensen met gefocuste ogen en geconcentreerd functioneren.

Dit laatste verhoogt het "ik-gevoel", dat zich snel bedreigd kan voelen.

Dan staan problemen en een snelle oplossing op de voorgrond. Snelheid op zijn beurt geeft je hersenen niet de mogelijkheid om verbindingen te maken tussen de voel- en beweegzenuwen.

Op termijn voorbij de grijze knik in de curve worden mensen stijf en gevoelloos. Dan ontstaat er angst voor klachten tijdens het bewegen en tijdens het loslaten van spanningen. De weg naar bewegingsplezier wordt dan een hele uitdaging die best goed wordt begeleid.

                                       

De ontwikkeling van bewegingsplezier 

Om (opnieuw) bewegingsplezier te leren kennen begin je best met de kleine spieren van het gelaat, de mond- en keel holte. Deze leiden tot een betere socialisering en een beter samenhorigheidsgevoel.

Op ritme bewegen doet verschillende delen van de hersenen samenwerken en leidt normaal gezien tot plezier in de beweging.

Het gebruik van trillingen prikkelt de voelzenuwen en vermindert de spanningen in het bindweefsel. Dit is één van de redenen dat er in veerkrachttraining regelmatig gebruik wordt gemaakt van een vibrator.